Hoewel het er even somber uitzag wegens een nijpend tekort aan verkeersregelaars is vandaag de 10e editie van uw favoriete Avondvierdaagse is vandaag van start gegaan. Gelukkig hebben zich inmiddels een aantal nieuwe vrijwillgers aangemeld om ons te helpen. U mag ze van mij gerust voor hun inzet bedanken met een dikke knuffel! Denk daarbij natuurlijk wel aan de verkeersveiligheid!
Feestje
Natuurlijk laten we dit 2e lustrum niet geheel ongemerkt voorbijgaan. Bij de start was de familie van 't Veer, oprichters van het eerste uur, aanwezig. Ook komende dagen zullen deelnemers merken dat we een jubileum vieren!
Van oude mensen, de dingen die voorbij gaan (Louis Couperus)
Dat de tijd tussen de eerste editie en deze ook haar sporen nalaat is niet alleen te zien aan de steeds grijzer wordende koppen die jullie achter de inschrijftafel aantreffen, ook het bekende hondje op tafel vertoont sporen van vergaande ouderdom.
Elastiek vertoont sporen van goedkope plastische chirurgie en/of Botox.
Voer voor meteorologen
Hoewel de wandeling begon met een licht regentje, klaarde het al snel na de start op. De zon liet zich soms voorzichtig zien en sommige deelnemers deden de jas uit. Om die vervolgens langs de Amstel weer snel aan te doen, want het windje was straf. Best zwaar, hè?
Ook een Jamilla-volger?
Hoewel Jamilla deze week op kamp gaat ondersteunde zij moeder Lia toch op deze eerste wandelavond. Wat wordt ze toch groot!
Traumatologie
Wist je dat je lelijke snijwonden kan oplopen van rietstengels? Eén van de deelnemertjes weet dat nu ook. Gelukkig was een deskundige EHBO-er snel ter plaatse met gips, nietmachine, naaigaren en een brede glimlach..
Morgen de 2e wandelavond. Uitkijken voor wuivende rietstengels en knuffelende deelnemers!
Overdag was het vaak onstuimig door de harde wind, zware buien en zelf hagel en onweer. Vlak voor de start brak het echter open en liet de zon zich volop zien. Slechts een enkel kort buitje viel tijdens de wandeling, maar met prachtige regenbogen als troost.
Traumacentrum SVO
Een deelnemertje van De Zwaluw werd zelfs voor de start al geteisterd door een vervelend blaartje. Met een pleister van de EHBO op haar voet kon ze gelukkig nog ruim op tijd vertrekken.
Grote stappen, gauw thuis?
Wilde verhalen doen de ronde over onze vriend Arjen Smit: stappen van 3 meter, 40 km/uur in de bocht en dergelijke. Uw verslaggever wil jullie daarover voor eens en altijd duidelijkheid verschaffen. Met behulp van stopwatch en rekenmachine heb ik de volgende getallen voor jullie op een rijtje gezet:
Arjen startte om 18.30 uur en keerde klokslag 20.30 uur terug. In die tijd legde hij 9.900 meter af. Dat is dus nog geen 5 km/uur, hetgeen overeenkomt met het normale tempo van de geoefend wandelaar.
Geschiedenislesje
Een gemiddelde staplengte van ongeveer 0,73 meter is al sinds de Romeinen standaard, vandaar dat een Romeinse mijl overeenkomt met 1478 meter. De Romeinse mijl of mile (Latijn: milia passuum of milliaria) is een door de Romeinen ingevoerde lengtemaat met zoals de naam aangeeft een lengte van duizend passen, waarbij 1 pas gelijk staat aan twee stappen. Ze legden na 1000 passen (2000 stappen dus) overigens vaak een steen op de weg. Daar komt de uitdrukking milestone vandaan. Of mijlpaal, als het een paal was.
Wandelaars op de 10 KM liepen vandaag dus ongeveer 9,9 km / (1478/1000) = 6.698 passen = 13.396 stappen.
Feestje?
Ik kondigde gisteren al aan dat u zou merken dat we een jubileum vieren. Uit het exotische Mijdrecht werd het dweilorkest DORST ingevlogen voor een optreden. Vanwege hun naam werden ze bij het gemeentehuis niet aan de zijde van de Dorpsstraat geplaatst, maar werd tactisch voor De Drieburg-kant gekozen, uit het zicht van de lokale kroegen.
Niet alleen de wandelaars werden daarbij op leuke, gezellige muziek getracteerd. Ook de bewoners van De Drieburg stonden op hun balkonnetje te swingen dat het een lieve lust was.
Klik hier voor een korte impressie.
Wandelaars Ben en Evert nuttigden op het bankje bij De Drieburg zelfs hun van snackbar Veronica gekregen ijsje. Dat was dus dubbelop genieten!
Sponsoren
Werden de jeugdige wandelaars maandag nog verrast met zo'n leuke bellenblaas van de Rabobank, vandaag was de inwendige mens aan de beurt. Het hiervoor vermelde ijsje van snackbar Veronica werd namelijk begeleid met een zakje voor-ieder-wat-wils van Jumbo Van der Neut. Gevuld met een lekker appel, een flesje drinken en een zakje chips. Die calorieën mogen best, na twee dagen wandelen!
Leuk, dat ook het Coevert-veer weer speciaal voor de Avondvierdaagse in de vaart werd genomen. Ook dat is overigens alleen mogelijk dankzij vrijwilligers, die bereid zijn hun vrije tijd beschikbaar te stellen. Hulde!
Wat zal dag 3 ons brengen?
Trijntje Oosterhuis had een vooruitziende blik.
Ai-ai-ai-ai, ai-ai-ai-ai, er valt vanavond geen regen uit de sky-ai-ai-ai.
Sterker nog, het was gewoon lekker wandelweer.
Dat mag ook wel, want op zo'n derde dag slaat meestal de vermoeidheid een beetje toe. Niet alleen vanwege het wandelen, ook de buitenlucht vraagt z'n tol. Niet alleen bij de deelnemertjes, ook bij de vrijwilligers is de scherpte er langzaam af. Eén van de verkeersregelaars (we noemen geen namen) gaapte uitbundig toen ze haar hesje kwam ophalen.
Spoken op route "Bij de Plas"
Normaal gesproken komen er weinig opmerkingen over de routes bij uw verslaggever binnen. Vanavond was dat anders. Deelnemers klaagden over het feit dat de routebeschrijving aangaf dat ze LA moesten, terwijl ze er zelf van overtuigd waren RA te moeten. Ondanks de uitleg dat ze dan toch echt de Amstel in zouden lopen waren ze niet op andere gedachten te brengen. Hoe ze dan toch langs de windmolen zijn gelopen (die ligt toch echt linksaf) is mij nog steeds een raadsel. Kippenvel dus.
Op de Korte Dwarsweg bleek een op de routebeschrijving aangegeven schelpenpad volgens Ben en Evert (en een aantal andere wandelaars) toch echt niet aanwezig te zijn toen zij daar langs liepen. Eng, niet?
Superman definitief ontmaskerd?
Corry Andriessen, bijna 82 jaar oud, wandelt met Joke Agricola, 6 jaar jonger, alle jaren trouw met ons mee. Corry liep vanavond, net als Arjen Smit gisteren, de 10 KM in twee uur. Die 5 km/uur haalt zij echter met beduidend kortere benen.
Ik raad Arjen daarom aan voorlopig geen blauwe maillot aan te trekken.
Verhalen uit de ziekenboeg
Twee keer een gewonde vinger behandeld. Bij één was een pleister voldoende. Bij de ander hielp alleen een pleister én een kekke sleutelhanger van de KNGF om het snikken te beëindigen.
Onderweg werd ook nog een enkeltje ingetapet. Let op: hiermee bedoel ik natuurlijk niet een pleister op een spoorkaartje!
Eén meisje kreeg onderweg last van haar zij. Al snel kon zij haar klasgenoten niet meer bijhouden. Stug wilde zij in haar eigen tempo doorgaan en niet opgeven. Ze heeft de finish gehaald. Ook meisjes zijn echte bikkels, jongens!
Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!
Vanwege het jubileum van de Avondvierdaagse Ouder-Amstel werd de wandeltocht vanavond muzikaal opgeluisterd door het Ouderkerks Smartlappenkoor. Ook die brachten de sfeer er goed in, zeg! Klik hier voor een impressie.
Naast al dat cultureel geweld reikte PLUS Supermarkt ook nog eens een heerlijke appel uit aan de deelnemers.
Morgen de slotavond. Heb er nu al zin in!
De slotavond van de tiende Avondvierdaagse Ouder-Amstel is aangebroken. Theo Barlag van sv Ouderkerk bazuinde in het rond dat hij toch maar mooi voor fantastisch weer had gezorgd. Die eer gunnen we hem natuurijk van harte onder het motto: 'Volgend jaar alle dagen weer mooi weer, Theo'. Theo verzorgt - naast mooi weer - ook al jaren de vele vrijwiligers en de organisatie in de kantine van sv Ouderkerk. Vanaf deze plek bedank ik Theo en sv Ouderkerk dan ook voor de geweldige gastvrijheid die wij elk jaar weer ervaren!
Het bedankje geldt natuurlijk ook de wandelaars, scholen, sponsoren, EHBO en vrijwilligers. Wat te denken van het Weekblad voor Ouder-Amstel? De noodkreet die de organisatie daarin mocht plaatsen om het aantal verkeersregelaars weer op peil te krijgen heeft echt geholpen. Overigens kunt u zich gewoon bij ons blijven aanmelden!
Denk niet dat u door aanmelding vast zit aan vier avonden inzetbaarheid. Onze lijst met medewerkers telt na de oproep in het weekblad weliswaar 67 personen, maar die zijn ook niet altijd elke dag inzetbaar. Des te groter de groep, des te meer zijn wij in staat de inzet spreiden over de vier avonden.
Baas boven Baas boven Baas
Nee, dit is geen typo. De familie Baas wandelt al jaren met ons mee, vijf stuks Baas maar liefst. Pa Baas wordt daarbij volgens mij gesponsord door onze nationale luchtvaart maatschappij KLM. Althans, dat waren ze totdat ze door de Fransen werden overgenomen. Zo las ik vandaag in de krant. Het dragen van een zwarte polo met het prominent aanwezige KLM-logo doet in ieder geval een sponsorcontract vermoeden.
Pa Baas en de kinderen Baas werden dit jaar begeleid door kleinkind Baas. Nog niet met de benenwagen, maar met de kinderwagen. Dat maakt dus Baas boven Baas boven Baas.
Wat ik in mijn zestigjarig bestaan nog niet eerder meegemaakt heb gebeurde vanavond echt: de kinderwagen kreeg een lekke band op de route. Je leert elke dag iets bij, nietwaar?
Sloopkogel er over
Ook een nieuwe uitdrukking geleerd deze editie. Noah, één van de jongste individuele wandelaars, had het na 4 x 10 KM helemaal gehad. "Mijn voeten zijn gesloopt." Ondanks de (s)loophamer heeft Noah toch zijn 7e medaille behaald.
Een tip voor alle deelnemers die ook de man met de hamer zijn tegengekomen of in het zicht hadden. Uw eigen Avondvierdaagse heeft al in 2009 een aantal nuttige wandeltips voor u op een rijtje gezet die ongemakken als deze kunnen voorkomen.
De stille kracht ( Louis Couperus)
Hoewel Harold en Jozé zich oorspronkelijk met hond Robbie inschreven voor afstand 10KM schakelden ze tussentijds moeiteloos over op de 5KM wandeltocht. Of dat vanwege baasje of hondje was vertelt de overlevering ons niet. Eerdergenoemde wandeltips zijn bedoeld voor tweevoeters, dus ik betwijfel of ze ook bij viervoeters helpen.
Stille kracht Robbie heeft zijn medaille 5 dik verdiend. De ijszak krijgt hij ongetwijfeld van zijn baasje als dat nodig is.
Jammin' Brass
Wij prijzen ons gelukkig dat de NHWB ons nog steeds in de gelegenheid stelt jaarlijks de Jammin' Brassband in te huren. Dat is toch een uniek gegeven in een tijd dat van alle kanten bezuinigd moet worden. Het optreden is dan ook speciaal en uniek te noemen, zoals uit dit filmpje blijkt.