Ook dit jaar zag het er weer niet naar uit, maar de weergoden lieten zich toch nog van hun beste kant zien. Een voorzichtig avondzonnetje - we nemen er nog eens patent op - begeleidde de deelnemers langs het parcours van de eerste avondetappe in onze negende Avondvierdaagse. Het blijft bijzonder dat uw verslaggever elke keer weer vrolijke en zelfs blije gezichten in het startlokaal mag begroeten. Ook mensen die al jaren verschillende Avondvierdaagsen bezoeken roemen de ontspannen en gezellige sfeer van onze Avondvierdaagse. Zo mocht uw razende reporter vernemen van de heer Smit uit Hoofddorp die dit jaar zijn 44e medaille hoopt te behalen, maar voor het eerst Ouderkerk aan de Amstel aandoet.
Toch zullen een aantal bekende gezichten dit jaar voor het laatst te bezichtigen zijn. Voor veel schoolcoördinatoren is dit het laatste 'dienstjaar', zij zwaaien af. Ik hoop ze nog eens te zien, dan wellicht als deelnemer. Ik wens de nieuwe coördinatoren alle goeds, ze kunnen altijd bij het organisatiecomité terecht voor vragen of hulp.
Over afzwaaien gesproken: wist u dat Jamilla nog even is langs geweest? Dat er geen sprake is van afzwaaien, maar slechts een korte afwezigheid vanwege een slecht geplande schoolweek? Dat ze de data van volgend jaar (18 tot en met 21 mei 2015) al aan school heeft doorgegeven ter voorkoming van nogmaals zo'n blunder? Wij wensen haar een hele leuke schoolweek toe op de manege. Tot volgend jaar!
Wij dachten echt dat de Landmannetjes wel definitief afgezwaaid waren. Toch hielden ook zij het niet langer vol in het eenzame bestaan zonder "de tocht der tochten" en konden wij ze na een korte onderbreking gelukkig weer begroeten.
Als nieuwe deelnemers mogen wij dit jaar ook de familie Situmeang begroeten. Vader, moeder en kind komen uit Indonesië, wonen in Duivendrecht en lopen voor het eerst in hun leven een Avondvierdaagse! Spreek ze gerust aan om ze te ondersteunen, liefst in het Engels, want hun Nederlands is nog een beetje gebrekkig...
Tot morgen!
Werden de deelnemers gisteren bij de start nog verrast met een onverwacht flesje drank, vandaag was de verrassing een stralend zonnetje. En dat kwam goed uit, want de deelnemers van de 10 kilometer deden Amstelveen aan. Niets nieuws onder de zon, hoor ik u zeggen, dat deden we vaker. Jawel, maar voor het eerst in onze geschiedenis werden deelnemers met de pont over gevaren. Hulde aan de stichting Vrienden van het Pontje! U sponsort ze toch ook?
Over verrassing gesproken. Veel vragen werden gesteld over de appeltjes die Rabobank gisteren uitdeelde. Hoe kwam dat logo daar toch in?
Uw razende reporter heeft dat even voor u uitgezocht: het schijnt van de vruchtdragende geldboom af te komen. Met recht een appeltje voor de dorst! Het is een bankgeheim, dus sssssssttttttt.... Mondje dicht.
Nog zo'n verrassing was het heerlijke ijsje dat snackbar Veronica vandaag voor de deelnemers in petto had. Dat zal best hebben gesmaakt in het avondzonnetje.
Nog even terugkomen op Amstelveen. Vervelend dat sommige routepijlen in de Middelpolder door vervelende sujetten (letten jullie op, kinderen? sujet = onguur persoon) zijn verdraaid. Doe liever gewoon met de Avondvierdaagse mee als je je verveelt! Gelukkig zijn alle wandelaars desondanks veilig teruggekeerd.
Tot morgen!
Dag drie, oftewel de dag van de gemiste controleposten.
Veel vragen werden gesteld over het al dan niet aanwezig zijn van controleposten op het parcours. Lag dat nou aan de organisatie, de gebrekkige routebeschrijvingen of de deelnemers zelf? De eerste twee vragen kwamen van deelnemers met een te weinig aantal knipjes en de laatste vanuit de organisatie naar voren. Uit een door uw reporter ingesteld (en daarmee dus onafhankelijk onderzoek) zijn de volgende bevindingen naar voren gekomen.
Bij de tien kilometer was inderdaad slechts één controlepost aanwezig. Normaal gesproken wordt de controlepost van de 5 kilometer ook gebruikt (na recycling) voor de 10 kilometer. De parcoursen waren nu echter zodanig verschillend dat dit niet mogelijk was. Dat er onderweg maar één keer geknipt is klopt dus inderdaad.
Anders ligt het bij de 5 kilometer. Feit is dat slechts een beperkt aantal deelnemers een knipje hebben gehaald, de deelnemende scholen zelfs geen. Om duidelijkheid over de oorzaak te krijgen heeft uw reporter in zijn hoedanigheid van speurder onze Landmannetjes aan een scherp verhoor onderworpen. Zij waren namelijk één van de weinigen die wel een knipje hadden. Dat is natuurlijk per definitie al aanleiding voor een diepgravend onderzoek.
Zij verklaarden de controlepost al op afstand te hebben zien staan omdat zij de ogen op de omgeving hadden in plaats van op de routebeschrijving. Ze werden zelfs met de klikkende geluiden van de kniptang achterna gezeten door de eenzame controlepost. Dat verklaart meteen dat Koen & Thom Winthorst en Jens & Lars Weij (de 4 W's) bij aankomst geen controlepost aantroffen, zoals zij onder ede verklaarden.
Voor de ontbrekende knipjes bij de scholen heeft uw verslaggever geen waterdichte verklaring kunnen vinden. Een 2.40 meter lange deelnemer verklaarde wel dat die een verkeerde afslag hadden genomen, maar uw verslaggever kon hier geen vervolgonderzoek op instellen zonder diens personalia vrij te geven en een goed verslaggever geeft natuurlijk NOOIT zijn bronnen vrij!
Er loopt nog één onderzoekje. Er is namelijk een fietssleutel gevonden met bijzondere sleutelhanger. Helpt u mee de rechtmatige eigenaar te vinden? Die kan hem morgen ophalen in het startlokaal.
Morgen alweer de slotavond van deze editie. Tot dan!
Dag vier, oftewel de dag van het afscheid.
Op de slotavond heeft uw verslaggever meestal last van tegenstrijdige gevoelens. U herkent dat waarschijnlijk ook. Leuk dat alles goed is gegaan, geen problemen gehad en niets dan lof ontvangen. Leuke, nieuwe mensen ontmoet en hernieuwde kennismakingen met bekenden. Vol emoties maar toch ook een gevoel van leegte.
Dat heeft niet alleen met het smakelijk biertje te maken dat organisatoren en vrijwilligers mochten genieten dankzij een gulle gift van deelnemer Arjen Smit. Zo'n biertje maakt weliswaar melancholische gevoelens wakker, maar roept ook sluimerende herinneringen op aan uitlatingen die wandelaars zoal gedaan hebben in het start- en finishlokaal.
Corry Andriessen die - bijna 81 jaar oud - toch elke avond de 10 kilometer in vrolijke zin volmaakt, samen met wandelmaatje Joke Agricola. "Hopelijk tot volgend jaar", riep ze bij het afscheid.
Pa Baas, die alle jaren met zijn vier koters aan onze Avondvierdaagse deelneemt. Nu, op deze negende slotavond alweer, voor het eerst vergezeld van een kleinkind in kinderwagen en voortaan als opa Baas door het leven gaand. Trots, ongetwijfeld. Nu al denkend aan de eerste 5 kilometer die hij met haar gaat lopen.
Evert van den Berg, ook gek van wandelen. Niet alleen hard op weg richting 80e verjaardag, maar ook naar een rondje wandelen om Texel. Evert, die onderweg af en toe eenzame dames dankbaar begeleid naar de juiste route.
Wat te denken van nieuwelingen in het individuele circuit Carla en Kamal? Dagelijks hard geploeterd, 10 zware kilometers, overal pijn. Maar toch vrolijk, onder het motto: straks het hele weekend met de voeten op de bank... Beloofd om ze te bekronen met een lauwertak en dat natuurlijk ook gedaan, zoals uit de afbeelding blijkt.
Mede namens de hele organisatie dank ik deelnemers, sponsoren, schoolcoördinatoren en vrijwilligers: jullie zijn geweldig! Kijk gerust eens rond in het album 2014, misschien herken je jezelf.